Ep 14 อืด
"แล้วได้ไหม...หืม" ทัส
"..." น้ำชา
น้ำชาเบิกตาจนสุดความสามารถด้วยความตกใจที่ไม่คิดว่าคนพี่จะยอมรับออกมาหน้าตาเฉย ไอ้ท้องก็เริ่มร้องประท้วงว่าน้ำย่อยกัดกินเธออย่างช้า ๆ แต่ความหิวไหนเลยจะสู้ผู้ชายตรงหน้าได้ เธอเอียงตัวออกห่างเขาเล็กน้อยเพื่อจะได้มองหน้าเขาชัด ๆ ว่าไอ้ที่เขาพูดออกมามันมีความจริงอยู่แววตาบางไหม ซึ่งความอยากรู้อยากเห็นเพียงน้อยของเธอมันก็เข้าทางเขาไปหมด ริมฝีปากหนาจู่โจมเข้าหาริมฝีปากสีชมพูบาง ๆ โดยที่ไม่เปิดโอกาสให้ฝ่ายตรงข้ามปฏิเสธได้ จากที่มีแค่เสียงลมหายใจแผ่วเบาของคนน้อง ตอนนี้เสียงหอบและเสียงน้ำลายก็ผสมปนเปกันไปหมด ถามว่าอายไหมน้ำชาอายมากแต่มันห้ามตัวเองไม่ได้อีกต่อไป ทุกการสัมผัสของเทพปกรทำเอาร่างบางเหลวเป็นน้ำไปในพริบตา เมื่อเห็นว่าคนบนตกเริ่มจะหายใจไม่ทันเขาเลยยอมปล่อยให้เธอได้พักสูดอากาศกลับเข้าปอดสักแป๊บ แต่มือก็ไม่ลืมที่จะย้ายกลับมาจับที่เอวบางไว้แน่น
