สวัสดีค่ะ ฉันชื่อนาว อายุก็จะเข้าเลข4แล้ว เรื่องที่ฉันจะมาเล่าในวันนี้ เป็นเรื่องสมัยเด็กตอนที่ฉันอายุได้ 8ขวบ แต่เหตุการณ์ในครั้งนั้นยังติดตรึงในใจฉันมาตลอด มันทั้งแสนเจ็บปวด และคับแค้นใจ
เรื่องมีอยู่ว่า ฉันอาศัยอยู่บ้านกับปู่กับย่า พ่อกับแม่ฉันไปทำงานในตัวเมือง นานๆ ทีจะกลับมาเยี่ยมฉันบ้าง ฉันเป็นเด็กขยัน มีอะไรที่ช่วยปู่กับย่าได้ก็จะคอยทำให้ท่านเสมอ
ในหมู่บ้านเดียวกันก็มีแต่เครือญาติกันทั้งนั้น ฉันมักจะถูกวานให้เอากับข้าวหรือของฝากใดๆก็ตามไปให้ย่าทวดที่อยู่ในหมู่บ้าน ซึ่งก็ไม่ได้ห่างกันมากนัก วันนี้ในหมู่บ้านมีงานบุญที่บ้านจึงทำกับข้าวเยอะแยะเพื่อไปเลี้ยงพระที่วัด และขณะเดียวกันนั้นย่าก็วานให้ฉันเอากับข้าวไปส่งย่าทวดเหมือนเช่นเคย
ย่าทวดอาศัยอยู่กับตาอีกคน ซึ่งเป็นญาติๆกัน เขาเป็นคนคอยดูแลย่าทวด เพียงคนเดียว แกมีลักษณะไม่ค่อยสุงสิงกับใคร แต่จะเอ็นดูฉันเป็นพิเศษ เวลาที่แกเห็นฉันไปหาย่า
