ส่วนคุณหมอณัฐดนัยก็ถูกส่งตัวไปยังโรงพยาบาล เพื่อผ่าตัดเอากระสุนออกจากต้นแขน
การผ่าตัดเป็นไปด้วยดี เขาฟื้นตัวจากการผ่าตัดเร็วพอสมควร เพราะร่างกายค่อนข้างแข็งแรงและกระสุนไม่ได้โดนจุดสำคัญแต่อย่างใด
“คุณเจ็บมากมั้ยคะ” เธอเฝ้าเขาอยู่ตลอด ตั้งแต่เขานอนโรงพยาบาลมาสองวัน เธอก็ยังไม่ได้ไปไหนเลย
“นิดหน่อยเอง บอกไปกี่รอบแล้วว่าไม่เป็นไร”
“ฉันกลัวมากเลย ตอนนั้นฉันคิดว่าฉันเสียคุณไปแล้วแน่ๆ”
“แล้วถ้าผมตายไปจริงๆคุณจะทำไง”
“ฉันจะตายตามคุณไปน่ะสิ”
“โง่มากเลย” แต่เขาก็ยิ่งรักและเอ็นดูเธอเหลือเกิน เวลานี้เขาไม่สนใจแล้วว่าใครจะพูดยังไง เพราะเขาเองก็เสียเธอไปไม่ได้เช่นกัน “คุณตายไม่ได้รู้รึเปล่า”
“แต่ถ้าคุณไม่อยู่ด้วย ชีวิตฉันก็ไม่มีความหมายน่ะสิคะ ฉันทำใจไม่ได้หรอก”
“ไม่ได้ ถึงผมจะเป็นอะไรไป แต่คุณก็ต้องอยู่ต่อไป และคุณต้องแข็งแรงให้มากๆด้วย”
“ทำไมคะ”
“เพราะคุณกำลังจะเป็นแม่คนน่ะสิ”
“หืม!” เ
