หนังมังสาเย้ายวน ยิ่งเห็นชัดถึงความใหญ่ก็ตอนหล่อนก้มรับมาลัยจากลูกค้า “ผู้หญิงคนนั้นชื่ออะไร?” อาเสี่ยพุงใหญ่คนหนึ่งสะกิดถามเด็กเสริฟ “ชื่อนวลครับ” เด็กเสริฟตอบ “ติดต่อให้ที... คนนี้ออฟได้ไหม” เสี่ยหื่นดูเหมือนเมา น้ำเสียงจึงกระท่อนกระแท่นฟังไม่ชัดเจนนัก “พี่นวลไม่รับออฟครับเสี่ย” เด็กเสริฟตอบตามที่รู้ เสี่ยคนนี้เป็นลูกค้าหน้าใหม่ เพิ่งมาที่ร้านครั้งแรก แต่ท่าทางเงินหนา ใจกล้าถึงลูกถึงคน “ฉันยอมจ่าย... เท่าไรเท่ากัน” เสี่ยหื่นยังไม่ละความพยายาม “งั้นผมจะลองถามพี่นวลอีกทีนะครับเสี่ย” เจอพ่อบุญทุ่มแบบนี้ เด็กเสริฟจึงไม่อยากขัด เพราะคำว่า ‘ลูกค้าคือพระเจ้า’ คือนโยบายหลักของร้าน ในเวลาต่อมา “พี่นวล” เด็กเสริฟคนเดินเข้ามาใกล้แพรนวลที่กำลังจะกลับบ้าน หลังจากหมดคิวร้องเพลง หล่อนเดินออกมาทางประตูหลังแล้ววกกลับมาที่หน้าร้าน “มีอะไร” แพรนวลถ