“ฉันเข้าใจค่ะ ฉันกับโรซี่น้อยเป็นแค่คนนอก”
อลิชายิ้มให้อเลสซานโดร หันไปมองเห็นโรซี่น้อย กำลังปีนไปนั่งบนตักอนาสตาเซียจึงรีบร้องห้าม
“โรซี่ ลงมานั่งดีๆ ค่ะ อย่าไปนั่งบนตักพี่เขา ชุดพี่สาวจะเปื้อน”
“ไม่เป็นไรค่ะ โรซี่น้อยน่ารัก ฉันอยากอุ้มแกเอง”
อนาสตาเซียบอก พลางกอดแม่หนูน้อยแล้วหอมแก้มแกแรงๆ เธอรู้สึกถูกชะตากับแม่หนูมาก โรซี่น้อยทำให้คนที่ได้พบแกหลงรักแกได้แทบจะทันที คล้ายมีมนตร์เสน่ห์ติดตัว
“พี่สาวสวยเหมือนเจ้าหญิงเลย โรซี่อยากสวยเหมือนพี่สาว”
โรซี่น้อยมองอนาสตาเซียด้วยสายตาชื่นชม อีกฝ่ายยิ้มหวานงดงามจับตา จนหนูน้อยอดใจไม่ไหวยื่นหน้าไปหอมแก้มบ้าง ก่อนจะหัวเราะให้กัน
“สงสัยโรซี่น้อยจะหลงพี่นัสตี้แล้ว พี่สาวผมสวยจนผู้ชายแม้แต่เด็กๆ ชื่นชอบ ลำบากเหมือนกันนะครับมีพี่สาวสวยเนี่ย” อเลสซานโดรชวนอลิชาคุย
“พี่สาวของคุณสวยมาก สวยจนผู้หญิงอย่างฉันยังอดมองไม่ได้ โรซี่ชอบเจ้าหญิงแกคงมองว่
