โรซี่น้อยตื่นขึ้นมาในช่วงหัวค่ำ แม่หนูถามหาริคคาโด้ อลิชาจำต้องบอกลูกไปว่าริคคาโด้ไปพักผ่อนแล้ว พรุ่งนี้ค่อยไปคุยกับเขา เด็กหญิงจึงยอมทำตาม ครั้นเมื่อเช้าวันใหม่ แม่หนูตื่นลงมาตามหาคุณลุงของแก แต่หาเขาไม่พบ
“คุณตาขา เห็นลุงริคกี้ไหมคะ”
แม่หนูเดินมาถามตาของแก หลังจากหาคุณลุงไปทั่วแล้วไม่พบ
“คุณลุงริคกี้เขาเช็คเอาท์ออกไปแล้วลูก เขามีธุระต้องไปทำเลยต้องไปแต่เช้า ก่อนโรซี่จะตื่นน่ะลูก”
คนเป็นตาบอกหลานสาว พยายามหาเหตุผลมาอธิบายว่า คุณลุงของแกทำไมจากไปแล้วไม่บอกลา
“ลุงริคกี้ไปแล้ว...”
โรซี่น้อยนิ่งไป ดวงตาเริ่มแดงขึ้น เมื่อรู้สึกเสียใจที่คุณลุงใจดีของแกจากไปโดยไม่ลาแกสักคำ หัวใจดวงน้อยคล้ายถูกใครบางคนหยิกให้เจ็บ รวมถึงความโหยหาอาดูรอย่างที่แกไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อน ไหลเข้าท่วมดวงใจ บีบคั้นให้น้ำตาหลั่งรินออกมา
“ลุงริคกี้ไปแล้ว ฮึก ไปแล้วจริงๆ หรือคะ”
แม่หนูร้องไห้ออกมาอย่างสุดกลั้
