บทที่ 36 ที่มาของกำไลข้อมือจากสมุดบันทึกของโจลีน
โจชัวกลับมายังคฤหาสน์เพมเบอร์ตันในยามค่ำคืนที่เงียบสงัด อากาศเย็นชื้นซึมเข้ากระดูก แม้จะเป็นที่ที่เขาคุ้นเคย แต่บรรยากาศกลับเต็มไปด้วยความอึดอัดใจ
ชายหนุ่มใช้เวลาหลายชั่วโมงกว่าจะมาถึง ร่างกายของเขาอ่อนล้าจนเมื่อถึงห้องนอนของโจลีน ก็ก้าวไม่ถึงเตียงดี เขาทิ้งตัวลงกับที่นอนนุ่ม เหลือเพียงแสงอ่อนจากโคมไฟริมเตียงที่ส่องให้เห็นใบหน้าที่ขมวดเข้าหากันอย่างสับสน มือข้างหนึ่งยกขึ้นมาก่ายหน้าผาก ราวกับหวังจะให้ความกดดันที่รุมเร้าจากภายในหายไป
นี่เขาแก้แค้นผิดคนอย่างนั้นหรือ? ภาพเหตุการณ์ซ้อนทับเข้ามาเป็นลำดับ ความโกรธแค้นที่เขาแบกไว้บนไหล่เพื่อเธอคนนั้นมันเป็นความผิดพลาดหรือเปล่า? ความรู้สึกผิดที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนเกาะกุมเข้ามาในจิตใจ โจชัวหลับตาลง แต่เสียงหัวใจกลับเต้นรัว เขารู้สึกถึงความผิดที่ตัวเองก่อขึ้นโดยไม่ตั้งใจ เสียงสะท้อนในใจดังขึ้นว่าตนไ
