บทที่ 24 แพ้อาหาร
ในห้องอาหารของตระกูลเพมเบอร์ตัน กลิ่นหอมของอาหารลอยฟุ้งไปทั่วห้องใหญ่ที่มีโต๊ะยาวตั้งอยู่กลางห้อง ชุดอาหารเช้าที่ถูกเตรียมมาอย่างดีเริ่มถูกเสิร์ฟอย่างเป็นระเบียบ โจ๊กกุ้งร้อน ๆ และโจ๊กหมูสับหอม ๆ วางอยู่บนโต๊ะ พร้อมกับข้าวสวยร้อน ๆ และขนมหวานที่ถูกจัดมาให้เสร็จสมบูรณ์
พัดชานั่งอยู่ที่ปลายโต๊ะ ตักข้าวลงในจานแล้วส่งยิ้มให้กับคุณย่าที่นั่งอยู่ข้างๆ ราวกับไม่เคยมีความขุ่นเคืองในใจแม้แต่น้อย
“วันนี้อาหารน่ากินนะคะคุณย่า กลิ่นหอมมาก”
พัดชาเอ่ยขึ้นอย่างอารมณ์ดี หันไปมองโจ๊กกุ้งของคุณโจชัวอย่าง
ยิ้มแย้ม
“ของพี่โจชัวก็น่ากิน ใครทำเหรอคะ?”
พัดชาพูดขึ้นทั้ง ๆ ที่รู้อยู่แก่ใจว่าใครเป็นคนทำ ทุกคำพูดนั้นแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ที่มุ่งหมายให้เกิดผลลัพธ์ตามที่เธอต้องการ
ป้าสาที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เลยหันมาตอบทันที
“ป้าทำเองค่ะ ส่วนโจ๊กหมูสับให้ลินดาเป็นคนทำ”
ป้าสาพูดอย่างเต็มที่ ด้
