“ ป้านิ่มขา~มีอะไรให้พระพายช่วยไหมคะ ”
เสียงพระพายร้องมาตั้งแต่อยู่หน้าประตูบ้าน ทำให้น่านน้ำยิ้มดีใจเพราะเขาไม่คิดว่าเธอจะมา แถมตอนนี้ยังจะมาช่วยทำกับข้าวอีก
พระพายเดินเข้ามายืนข้างน่านน้ำที่กำลังหั่นผัก ทำให้น่านดีใจจนทำอะไรไม่ถูก เพราะปกติเธอไม่เคยเข้าใกล้เขาแบบนี้ แค่เดินเฉียดๆกันยังโดนด่าเลย
หัวใจของน่านน้ำเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาข้างนอก นี่เป็นครั้งแรกที่หลังจากเหตุการณ์วันที่เรียนจบม. ปลายวันนั้นเขาก็ไม่ได้ใกล้เธอแบบนี้อีกเลย
“ โอ๊ย！”
เพราะมัวแต่มองพระพายเลยทำให้มีดบาดมือ คนที่ตกใจตอนนี้ดูเหมือนจะไม่ใช่น่านน้ำแต่เป็นพระพายมากกว่า
“ น่านน้ำ เลือด！ทำไมเลือดออกเยอะขนาดนั้น ป้านิ่มคะมาดูน่านหน่อยพระพายกลัวเลือดค่ะ เร็วๆสิคะป้านิ่ม เลือดออกเยอะมากเลย น่านน้ำนายเจ็บมั้ย ”
“ ไม่เจ็บ "
น่านน้ำได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อเมื่อเห็นพระพายแสดงท่าทีเป็นห่วงเขา คนที่เขาคิดว่าชาตินี้คงจะไม่ได้เข้
