เช้าวันต่อมา.. ท่ามกลางแสงสีทองอันแสนอบอุ่นและสวยงามในหุบเขา กลิ่นดอกไม้ป่าหอมตลบอบอวลไปทั่วบริเวณ หยาดน้ำค้างประพรมในทุกหย่อมหญ้า เสียงนกเสียงแมลงดังแว่วคลอเคลียในสายลมอ่อน อากาศเย็นสบายหอมบริสุทธิ์สร้างความสดชื่นแกทุกสรรพสิ่ง...
“หนาวมั้ย” เขาถามอย่างอ่อนโยน ขณะยื่นเสื้อผ้าชุดใหม่ที่เขาเตรียมไว้ให้เธอ เป็นชุดทะมัดแทมงแบบผู้ชาย เหมาะสำหรับการเดินป่า
“หนาวสิคะ อากาศที่นี่เย็นมากเลย” เธอสวมใส่เสื้อผ้าใหม่ด้วยความเร็ว ไม่ใช่แค่เพราะหนาว แต่อายสายตาเขาด้วย “อย่าจ้องแบบนั้นสิ จ้องอยู่ได้ เมื่อคืนก็นอนจ้องทั้งคืน ไม่ยอมหลับยอมนอน”
“ก็คุณสวยนิ” เขามองเธอตาเป็นมัน ยิ้มกริ่มแฝงความเจ้าเล่ห์ “คิดแล้วก็ไม่อยากจะปล่อยไปเลย น่าจะจับขังไว้ในถ้ำให้รู้แล้วรู้รอด”
“ก็ลองดูสิ” เธอท้าเขาแบบหยอกเย้าตามประสาคนมีใจให้กัน เพราะรู้ว่าเขาไม่ทำแบบนั้นกับเธอแน่นอน เขาไม่ใช่คนป่าเถื่อนเสียหน่อย
“เดี๋ยวเหอะ จะ
