@บริษัทLee กรุ๊ป
แกร๊ก
ลีคัสเปิดประตูเข้ามาในห้องทำงานหลังจากประชุมเสร็จ ร่างสูงเดินตรงไปหาเฌอปรางค์ซึ่งกำลังนอนหลับปุ๋ยบนโซฟาโดยมีเสื้อสูทสีดำของเขาที่ให้ไว้ก่อนหน้านี้เพราะกลัวอากาศเย็นข้างในทำให้เธอหนาวคลุมตัวอยู่
ใบหน้าสวยหวานสะท้อนเข้ามาในนัยน์ดำขลับ มือหนาเลื่อนไปสัมผัสแก้มใสอย่างระวังเพราะไม่อยากทำเธอตื่น ริมฝีปากหยักได้รูประบายยิ้มด้วยความเอ็นดู จากนั้นโน้มหน้าลงไปใกล้แล้วจุมพิตเบาๆ ลงกลางหน้าผากอย่างอ่อนโยน
“รู้ไหมว่าเวลาเธอหลับ โคตรเหมือนเด็กน้อยเลย” พูดไปอมยิ้มกริ่มไปด้วย เขาหันไปมองดูอาหารบนโต๊ะที่บอกพายุซื้อมาให้เฌอปรางค์กินระหว่างรอเขาประชุมเสร็จ ซึ่งมันหมดเกลี้ยงทุกอย่าง
เรื่องกินเก่งต้องยกให้เฌอปรางค์
เขาปล่อยเฌอปรางค์นอนหลับโดยไม่ปลุก ส่วนตัวเองกลับไปนั่งทำงานต่อ ระหว่างนั้นก็โทรบอกพายุซื้อของกินมาให้ กลัวว่าพอเธอตื่นขึ้นมาแล้วจะหิว
***
“อื้อ…” เสียงในลำคอของค
