“งั้นพี่ก็รู้อะไรไว้อย่างนะว่าผู้หญิงในรูปนั้น ไม่ใช่เพลงเพียง” สิ่งที่ออกจากปากของม่านเมฆดังขึ้น นั่นทำให้ผมถึงกับไม่เข้าใจ
“หมายความว่ายังไง ในเมื่อรูปมันชัดขนาดนั้น” ผมถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจกับสิ่งที่ม่านเมฆบอกผม หรือว่าน้องผมกำลังปกป้องเพลงเพียง
“คนที่ผมรัก คือเพลินพราว ฝาแฝดกับเพลงเพียง”
จึก! เหมือนมีบางอย่างพุ่งเข้ามาแทงหัวใจของผมอย่างแรง มันปวดจนขยับไม่ได้ เหมือนร่างกายไร้เลือดสูบฉีดจนทำให้ชาไปทั้งตัว เหมือนกับตอนนี้โลกทั้งใบมันหยุดหมุนเพียงเท่านี้
ผมไม่เคยคิดจะถามอะไรเกี่ยวกับเธอเลย ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลย ว่าเธอมีพี่น้อง ผมคิดแค่แก้แค้นอย่างเดียว ผมคิดแค่จะทำให้เธอเจ็บอย่างเดียว จนลืมถามในสิ่งที่คนเป็นแฟนควรถาม ผมพลาดไปหมด พลาดในเวลาที่มันเกือบสายเกินไป
“เพลง” เสียงที่เอื้อนเอ่ยออกมาอย่างแผ่วเบาจากปากของผม มันปนมาด้วยความอ้อนวอน อ้อนวอนให้คนด้านในปลอดภัยออกมาหาผม ออกมาให้ผมได้ขอ
