“คุณยังเก็บวีดิโอวันนั้นไว้หรือเปล่าคะ มาร์คอส...”
หนุ่มหล่อระบายยิ้มออกมา “ผมลบมันทิ้งไปตั้งแต่เช้าวันนั้นแล้วล่ะ คุณคิดหรือว่าผมจะทนให้ใครมองคุณได้...”
สาวน้อยทำตาโตด้วยความแปลกใจ “แต่คุณยังเอามันมาขู่พเยียอยู่เลย... อย่าบอกนะว่าหลอกกัน...”
มาร์คอสฉีกยิ้มกว้าง ในสายตาไม่มีร่องรอยของความสำนึกผิดเลยแม้แต่นิดเดียว “ผมไม่มีวิธีอื่นที่จะโน้มน้าวหัวใจคุณนี่ นั่นคือวิธีที่ผมคิดได้ในตอนนั้น แต่มันก็ได้ผลไม่ใช่หรือ เรากลับมามีความสุขด้วยกัน...”
พเยียค้อนสามีวงใหญ่ “คุณนี่เจ้าเล่ห์จริงๆ เลย น่าซัดสักสองสามตุ้บนัก”
“ถ้าสบายใจก็ทุบสิ ผมไม่เจ็บหรอก”
สาวน้อยยกมือขึ้นลูบใบหน้าของมาร์คอสเบาๆ ทุกกริยาเต็มไปด้วยความรักใคร่ “ถ้าคุณเจ็บพเยียก็เจ็บด้วย ลืมไปแล้วหรือคะว่าพเยียก็รักคุณมากเช่นกัน”
“รักผมมากแค่ไหนที่รัก...” คนตัวโตจับมือบางที่ยกขึ้นลูบใบหน้าคมสันของตัวเองขึ้นมาจูบเบา ขณะจ้องลึกเข้าไปในดวง
