“ตาลครับ ฟังผมอธิบายก่อนนะ”
พีรวิชญ์พุ่งปรี่เข้าหาเจ้าสาว รีบคว้ามือเธอไว้ราวกับคว้าเรือลำน้อยแสนวิเศษที่ช่วยให้เขามีชีวิตรอดท่ามกลางคลื่นคลั่งพายุโหมกระหน่ำในมหาสมุทร สีหน้าละล่ำละลักเจือไปด้วยแวววิตกแกมเจ็บปวด ต่อให้ตอนนี้เขาจะโกรธเกลียดดุจมาตาจนแทบอยากจะกลืนเลือดกินเนื้อเธอให้หายแค้น แต่ก็จำต้องอดทนข่มใจอย่างยิ่งยวด นี่ไม่ใช่เวลาที่เขาจะมัวถือทิฐิหรือศักดิ์ศรีที่กินไม่ได้
ยอมรับว่าเขาผิด
คนผิดก็ต้องเป็นฝ่ายอ่อนข้อยอมลงให้ก่อน ขอแค่เขาขอโทษอย่างจริงใจ หยอดคำหวานออดอ้อนเอาใจเธอมากหน่อย เดี๋ยวดุจมาตาก็ใจอ่อนลงเองแหละ ก็เธอรักเขาจะตาย ต่อให้เขาทำอะไรผิดหรือทำให้เธอไม่พอใจมากแค่ไหน สุดท้ายเธอก็มักมองข้ามและยอมให้เขาอยู่เสมอ
ครั้งนี้ก็คงไม่ต่างกัน...
“คลิปที่คุณเห็นผมไม่ได้ตั้งใจ ผมโดนพี่สาวคุณวางยาในปาร์ตี้สละโสดของเรา”
พีรวิชญ์ไม่ลังเลเลยสักนิดที่โยนความผิดทั้งหมดให้สุธาสินีแบกรับ
