ประตูห้องผู้ป่วยปิดลงเมื่อฉัตรญาดาเดินออกไปแล้ว ภคชนท์ล้มตัวลงนอนอีกครั้ง เมื่อคืนหลังจากไปทานอาหารกับฉัตรญาดาและกลับมาถึงห้องเขาก็อาบน้ำเข้านอนตามปกติ
แต่หลังจากนอนไปได้สามชั่วโมงก็รู้สึกปวดท้องมาก เขาโทรศัพท์ไปถามภูวริษว่าจะต้องทานยาอะไรเพราะในห้องเขามียาเก็บไว้เกือบทุกชนิดซึ่งภูวริษนั่นแหละที่เป็นคนจัดให้แต่หลังจากทานยาไปแล้วอาการก็ไม่ดีขึ้น เขาทั้งปวดท้องจนตัวงอและยังอาเจียนจนแทบหมดแรงในที่สุดเลยตัดสินใจขับรถมาโรงพยาบาลในเวลาเกือบจะตีสอง
ขณะกำลังคิดถึงประตูห้องก็เปิดออกอีกครั้งคนที่เดินเข้าคือผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาไม่คิดว่าจะเจอเธอที่นี่เพราะสั่งฉัตรญาดาไปแล้วว่าห้ามบอก
“สวัสดีค่ะ คุณชนท์เป็นยังไงบ้างคะ”
“ดีขึ้นแล้วครับ คุณโอปอรู้ได้ยังไงว่าผมอยู่ที่นี่”
“โอปอเห็นคุณที่หน้าห้องส่องกล้องค่ะแต่เพิ่งจะว่างมาเยี่ยมขอโทษนะคะที่มาช้าไปหน่อย”
“ไม่เป็นไรครับ แค่คุณแวะมาเยี่ยมผมก็ขอบคุณมากแ
