ภคชนท์พักผ่อนอยู่ที่คอนโดมิเนียมจนกระทั่งบ่ายก็รู้สึกเบื่อเขาจึงออกมายังห้างสรรพสินค้าเพื่อจะหาหนังดูสักเรื่องตามที่ฉัตรญาดาแนะนำ
เขาเดินเข้ามาแล้วก็เจอกับบูทจัดแสดงสินค้าเพื่อสุขภาพที่ทางห้างจัดขึ้นและหนึ่งในนั้นก็คือบูทของโรงพยาบาลที่ลดาภัสน์ทำงานอยู่ เขายิ้มเมื่อเห็นเธออยู่ที่นี่ด้วย
“สวัสดีครับคุณโอปอ”
“อ้าวคุณชนท์ สวัสดีค่ะ หายดีแล้วใช่ไหมถึงมาเดินเที่ยวได้”
“หายดีแล้วครับ แต่วันนี้ยังหยุดอีกวัน คุณโอปอยุ่งไหมครับ”
“ไม่ค่ะ โอปอแค่มาดูความเรียบร้อยค่ะ”
“งั้นไปเดินเล่นกันไหม ผมกำลังหาเพื่อนเลย”
“รอสักครู่นะคะโอปอขอสั่งงานก่อน”
เมื่อสั่งงานลูกน้องในแผนกแล้วลดาภัสน์ก็เดินมาหาภคชนท์ที่ยืนรออยู่
“ผมคงไม่ทำให้คุณเสียงาน”
“ไม่หรอกค่ะ เราจะไปไหนกันคะ”
“ผมเองก็ยังไม่รู้ เราไปเดินดูกันก่อนเผื่อมีอะไรอยากซื้อ นานแล้วที่ผมไม่ได้มาเดินห้าง”
ภคชนท์และลดาภัสน์เดินขึ้นมายังชั้นสามของห้างซึ
