" ขอบคุณสำหรับมื้อกลางวันนะครับ "
คนตรงหน้าบอกออกมา มองร่างบอบบางในชุดเสื้อสีฟ้าอ่อน กับ กระโปรงลายดอกไม้ สวยหวาน บอบบางเหลือเกิน
โทรศัพท์ในมือสั่นขึ้นมา ทำให้คนที่อยากจะออกไปจากตรงนี้ ชูโทรศัพท์ขึ้นมา บอกกับเค้าว่า ต้องรับสาย
" พี่ไปก่อนนะครับ " เค้าบอกยิ้มๆ แล้วเปิดประตูเดินขึ้นไปบนที่ทำงานของตัวเอง
" ปราง " เสียงรับสาย เหมือนกับจะโล่งใจ ทำเอาเพื่อนถามออกมาทันที
" เป็นอะไร แม่ผิง " ขนมผิงเป่าลมออกจากปาก แล้วหามุมส่วนตัว เดินไปคุยโทรศัพท์
" เค้าทำงานตึกเดียวกับผิง "
" อะไรนะ "
" ใช่ อยู่ข้างบน เมื่อกี้ก็ลงมาทานข้าวด้วย " คำบอกเล่าทำให้เพื่อนสาว อมยิ้ม
" แล้วไงต่อ เค้ารุกไหม หรือ กั๊ก " เพื่อนถามเข้าประเด็น
" ไม่รู้ไม่ได้ใส่ใจ " คนปากแข็งบอกกับเพื่อน
" ผิง เค้ายังไม่รู้เรื่องหนูปิ๊ง เค้าก็ต้องตีกลาง เอาไว้ก่อน แต่ถ้าเค้ารู้เรื่องหนูปิ๊งแล้ว อะไรๆ มันอาจจะชัดเจนขึ้นก็ได้
