รถตู้สีขาวจอดที่หน้าโรงเรียนที่เน้นภาษาอังกฤษเป็นหลัก คุณพ่อยังหนุ่มห้อยป้ายสีน้ำเงิน ที่เป็นบัตรสำหรับผู้ปกครอง สแกนบัตรออกจากโรงเรียน แล้วเปิดประตูรถ ที่จอดสตาร์ทเครื่องรออยู่แล้ว
“สวัสดีครับ ลุง สวัสดีครับ สวัสดีครับ “
เด็กชายสามคนเดินมาที่รถ พร้อมกับรอยยิ้มกว้าง ขึ้นไปนั่งบนรถแล้วยกมือไหว้ ทักทายลุงคนรถ ที่มารับมาส่ง เป็นประจำ ภาม ภีม พุฒิ สามหนุ่ม เช็ดมือด้วยทิชชู อย่างเรียบร้อย คาดเข็มขัดประจำที่ ก่อนจะรับกล่องขนมและน้ำ ที่แม่ เตรียมมาให้ แล้วลงมือทาน โดนัท กับนมกล่องเป็นของว่างหลังเลิกเรียน
เด็กชายพุฒิ น้องน้อยวัยสี่ขวบ มองพี่ชายทั้งสองคนที่เกี่ยงกันพูด เรื่องบางเรื่อง ที่ตกลงกันตั้งแต่เมื่อเช้า ยังไม่ได้ข้อสรุปสักที
“พ่อครับ พี่ภาม กับ พี่ภีม อยากได้ หุ่นยนต์ “น้องเล็ก เอ่ยปากออกมา
“อะไรนะลูก “พ่อพ่อ เก็บไอแพดลงทันที แล้วฟังลูกชายที่พูดภาษาอังกฤษกับพ่อ ด้วยความเคยชิน
“หุ
