รถม้ามาจอดที่หน้าจวนสกุลหลี่ ทหารของจวนนำบันไดมาวาง รอให้คนในรถลงมา หมี่วาและนางกำนัลสองคนที่มาจากเผ่าตวนมู่เปิดม่านออกก้าวลงมาจากรถม้าก่อน หมี่วาจึงเผยมือประคองน่าหลังให้ลงมาจากรถม้า บ่าวรับใช้สกุลหลี่ยื่นมือสองข้างพับแขนทั้งสองข้าง ผสานขวาทับซ้ายคำนับ ตามแบบฉบับแคว้นไป๋
“หม่อมฉันอิ๋งกั๋ว เป็นบ่าวรับใช้ของจวนสกุลหลี่” อิ๋งกั๋วเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงนอบน้อม
“ทำตัวตามสบายเถิด บัดนี้ข้าไม่ใช่กงจู่อีกแล้ว พวกเจ้าทั้งหลายเรียกข้าว่าฟูเหรินเถิด ข้าอาจให้พวกเจ้าชี้แนะอีกมาก” น่าหลังเอ่ยบอกเช่นนี้
“มายา” อิ๋งกั๋วเอ่ยเรียกหญิงสาวผู้หนึ่ง หญิงสาวผู้นั้นจึงก้าวเดินออกมา
“นางคือฉีมายา นางเป็นสาวใช้ของสกุลหลี่มาหลายปี อีกทั้งยังเคยเป็นนางสนองพระโอษฐ์ของหลี่เม่ยเหนียงอดีตฟูเหรินของต้าหวาง ท่านแม่ทัพจึงให้นางมาคอยปรนนิบัติรับใช้ตวนมู่ฟูเหริน” อิ๋งกั๋วเอ่ยบอก
“ข้าฉีมายา ขอรับใช้ฟูเหรินด้วยความซื่อสัตย์
