หลี่เจิ้นและจู่ม่งรวมไปถึงทหารองครักษ์ชุดดำแปดคนก้าวเดินเข้าไปในห้องทรมานของค่ายทหารหลวงทอดสายตามองไปยังห้องทรมานที่มีเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด โดยห้องนี้มีชายวัยกลางคนถูกมัดอยู่หนึ่งคนอีกทั้งยังถูกทรมานมาอย่างหนัก
“ตงฉียอมพูดหรือยัง” หลี่เจิ้นเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบ
“ยังเลยขอรับ” เหลียงเยว่เอ่ยบอก
“เจ้าได้ข้อมูลจากปากพวกมันไปแล้ว แล้วเจ้าจะถามข้าให้มากความไปทำไม” ตงฉีเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเจ็บปวดรวดร้าวไปทั้งเรือนร่าง
“นอกจากคดีเหรียญกษาปณ์ปลอมแล้ว เจ้าเอาข้อมูลทางทหารของแคว้นไป๋ ไปขายให้ต้าหวางเป่ยชางใช่หรือไม่” หลี่เจิ้นเอ่ยถามตงฉีด้วยเสียงเรียบ
“ข้าไม่ได้ขายให้ใครทั้งนั้น” ตงฉีเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงดุดัน หลี่เจิ้นมองไปที่เหลียงเยว่ เหลียงเยว่เปิดหีบออกมา ทำให้ตงฉีเห็นแส้เหล็กหนามเก้าท่อนมาอยู่บนมือของหลี่เจิ้น และฟาดลงที่พื้น เสียงแส้ที่ฟาดลงไปดังลั่น ข่มทำให้ตงฉีหวาดกลัวปกปิดไม่มิด
“
