@20 นาทีต่อมา
บรรยากาศในผับยังคงคึกคัก แสงไฟหลากสีวูบวาบส่องสะท้อนกับแก้วเหล้า เสียงเพลงดังกระหึ่มกลบทุกเสียงรอบตัว แต่นั่นไม่อาจบดบังภาพของหญิงสาวร่างบางที่กำลังหัวเราะเริงร่าอยู่กับชายหนุ่มข้างกายได้
มายูกำลังหัวเราะกับปอเช่อย่างออกรส ฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ไหลเวียนในร่างกายทำให้เธอลืมทุกสิ่ง กำแพงที่เคยตั้งมั่นถูกทลายลงด้วยคำว่า "เมา" ฝ่ายชายเอนตัวเข้ามาใกล้ คำพูดเอาใจที่พรั่งพรูออกมาเล่นเอาเธอเผลอยิ้มกว้างโดยไม่รู้ตัว
แต่ในขณะที่เธอร่าเริงสนุกสนาน ใครบางคนกลับกำลังมองภาพนั้นด้วยสายตาขุ่นเคือง ลีโอ ยืนมองอยู่ตรงนั้น ดวงตาคมกริบสะท้อนแววโกรธกรุ่น เสียงหัวเราะของมายูกับปอเช่ยิ่งทำให้เส้นความอดทนของเขาขาดผึง!
"หมับ!" มือใหญ่คว้าข้อมือบางของมายู กระชากเธอให้ลุกขึ้นจากที่นั่งทันที
“อ๊ะ!.. ใครวะ!” มายูร้องเสียงหลง หันไปมองเจ้าของมือด้วยความขุ่นมัว
“พอได้แล้ว!” เสียงทุ้มเข้มตวาดลั่น แฝงความหงุ
