@เช้าวันใหม่
แสงแดดอ่อนๆ ของยามเช้าสาดส่องลอดผ้าม่านเข้ามาในห้อง มายูยังนอนขดอยู่บนเตียง ส่วนลีโอเพิ่งจะได้พักสายตาไปไม่กี่ชั่วโมง แต่เสียงเคาะประตูรัวๆ ก็ดังขึ้น พร้อมกับเสียงคุ้นเคยของเพื่อนสนิทของมายู
"ก๊อกๆๆ!"
"อีชะนีน้อย! มึงไม่ไปเรียนรึไง?! สายแล้วนะ"
เสียงของเรนนี่ดังทะลุประตู ตามมาด้วยเฟียสต้าที่เสริมขึ้นมา
"โทรไปก็ไม่รับ มึงยังโอเคอยู่หรือเปล่า!"
ลีโอนอนนิ่ง ถอนหายใจเบาๆ ขณะที่มายูยังคงซุกตัวอยู่ในผ้าห่ม พลางยิ้มแหยๆ ให้เขา
"เธอออกไปก่อน เดี๋ยวฉันจะหาโอกาสออกไปทีหลังเอง" ลีโอพูดเสียงเรียบ แต่แฝงความหนักแน่น
มายูขมวดคิ้ว ทำหน้าทะเล้นใส่ "ทำไมล่ะคะ? ออกไปพร้อมกันก็ได้นี่ คนกันเองทั้งนั้น"
ลีโอกลับมองเธอด้วยแววตาดุ ราวกับจะเตือนว่าอย่าก่อปัญหา
"ดุจัง! ไม่เห็นเหมือนคนเมื่อคืนเลยอ่ะ" มายูแกล้งพูดหยอก พลางยิ้มยั่วแต่อีกฝ่ายกลับไม่เล่นด้วย
"เรื่องเมื่อคืน... เธอห้ามบอกใคร ระห
