ตลอดทั้งคืนที่ผ่านมาความเก็บกดจากความคิดถึง ทำให้อาหนุ่มเฝ้าทวงคืนสิ่งที่เสียไปตลอดสี่ปีที่ผ่านมาจากร่างกายของหลานสาว ในขณะที่หลานสาวก็ให้ความร่วมมือด้วยความคิดถึงเป็นอย่างมากเช่นกัน จนกระทั่งค่อนรุ่ง ทั้งสองจึงหลับไปในอ้อมกอดของกันและกัน
เกือบเที่ยงวันร่างสูงเดินมาปลุกสาวน้อยที่ยังอยู่ในความหลับใหล ใบหน้าคมคร้ามก้มลงจุมพิตที่แก้มนวลสวยของหลานสาว ส่งผลให้เธอลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความปวดไปทั้งตัว เมื่อเห็นว่าใบหน้าของอาหนุ่มอยู่ห่างไม่เกินคืบ เธอก็จุมพิตที่ริมฝีปากหยักด้วยความแก่นเซี้ยว
“ทำแบบนี้เดี๋ยวก็ไม่ต้องไปไหนกันพอดี” ภูมิพงษ์ล้มตัวลงนอนกอดร่างบางไว้ในอ้อมกอด
“จะไปไหนคะ” พริมาเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“ก็ไปที่บ้านเรา ไปขอลูกสาวพี่มาโนชมาเป็นภรรยาของอา” ภูมิพงษ์กล่าวจริงจัง สิ่งที่เขากล่าวทำให้หญิงสาวถึงกับตกใจ เพราะถ้าอาหนุ่มไปหาบิดาเธอตอนนี้เธอไม่รู้เลยว่าผลลัพท์จะออกมาเป็นเช่นไร
“ยังไม
