หลังจากที่กานต์เอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องเรียบร้อยแล้ว เขาก็ออกไปหาเป้าหมายของเขา นั่นก็คือบ้านพักพนักงาน แน่นอนว่าเวลานี้ เพียงตะวันไม่อยู่ที่นั่นแน่นอน เพราะเธอยังทำงานอยู่ที่รีสอร์ท ทางสะดวกสำหรับเขา ตอนนี้เขาอยากกอดบุตรสาวมากที่สุด บุตรสาวที่เขาไม่คิดว่าจะรักได้โดยไม่มีเงื่อนไข ทั้งที่แต่ก่อนเขาไม่เคยอยากให้บุตรสาวเกิดขึ้นมา เขาไม่รู้ว่าเพียงตะวันจะโกรธมาแค่ไหนที่เขาทำแบบนี้
แต่ไม่ว่าอย่างไร เขาก็ไม่มีวันถอยออกไปจากชีวิตของเธอแน่นอน เขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอยกโทษในสิ่งที่เขาทำผิดต่อเธอ แม้ว่าสิ่งนั้นมันจะต้องแลกด้วยชีวิตของเขาก็ตาม
“แม่พัด!!” กานต์เรียกนางพัดที่กำลังนั่งเล่นกับหลานอยู่ ซึ่งนางพัดก็หันมาทันที นางคิดว่าเสียงเรียกนั้นเหมือนเสียงของกานต์ แล้วก็จริงดังที่นางคิด นางไม่ได้หูฝาด นางดีใจแปลกใจเป็นอย่างมากที่เห็นชายหนุ่มอยู่ตรงนี้ นางส่งจดหมายไปตั้งหลายปีแล้ว ทำไมเขาเพิ่งมาเอาป่
