ภายในคลับคนค่อนข้างเยอะซึ่งมีทั้งชาวไทยและต่างชาติ ภัทรจูงมือพิมพ์ลดาไปยังโต๊ะที่ได้ทำการจองไว้ เขาเรียกพนักงานมาสั่งเครื่องดื่มโดยสั่งวิสกี้ให้ตัวเองและมาร์การิต้าสำหรับพิมพ์ลดา
“ถ้าเราเมาทั้งคู่ใครจะขับรถกลับคะ”
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง ผมไม่เมาแน่นอน แอลกอฮอล์แค่นี้ทำอะไรผมไม่ได้หรอก” หลังจากดื่มเครื่องดื่มจนหมดภัทรก็ชวนพิมพ์ลดาออกไปเต้นรำฝ่ามือใหญ่โอบอยู่ที่เอวคอดข้างหนึ่งและวางอยู่ที่สะโพกผายข้างหนึ่ง ในขณะที่ฝ่ามือเรียวสวยของหญิงสาววางอยู่บนแผงอกกว้าง สายตาคมกริบไม่คลาดไปจากใบหน้าสวยที่เขาถูกใจตั้งแต่แรกเห็นไม่ว่าจะเป็นดวงตาจมูกปากทุกสิ่งทุกอย่างบนใบหน้าของเธอช่างรับกันอย่างเหมาะเจาะลงตัวและยิ่งไม่ต้องพูดถึงทรวดทรงองค์เอวที่ยั่วยวนจนทำเอาเขารู้สึกร้อนรุ่มและอยากจะทำอะไรๆ ตามใจต้องการ
“รู้ไหมครับว่าอะไรที่มีฤทธิ์ทำให้ผมเสียศูนย์ได้มากกว่าแอลกอฮอล์พวกนั้น” ภัทรก้มลงกระซิบถามและถือโอกา
