พิมพ์ลดากลับมาถึงคอนโดของตัวเองที่ไม่ได้อยู่มานานนับปี หญิงสาวเดินไปซุกกายที่โซฟาและปล่อยให้น้ำตาพร่างพรูออกมาอีกครั้ง เธอเป็นคนอยากจบความสัมพันธ์กับเขา แต่พอเขายอมปล่อยจริงๆ เธอกลับรู้สึกใจหายและน้อยใจแบบบอกไม่ถูก พิมพ์ลดาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าเธอเป็นอะไร ตลอดเวลาหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมาเขาพยายามง้อเธอตลอด แต่เธอก็ยังยืนยันที่จะจบทุกอย่างจนในที่สุดเขาก็ยอม เธอควรจะดีใจและพอใจแต่ในหัวใจมันกลับเจ็บแปลบและหน่วงไปหมด เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นทำให้พิมพ์ลดารีบเช็ดน้ำตาก่อนจะกดรับเมื่อเห็นว่าเป็นกานต์พิชชา
“เพลงทำอะไรอยู่ ไปชอปปิงกันไหม ฉันเพิ่งได้ค่าขนมก้อนใหญ่มาจากคุณทิมในฐานะที่ทำตัวน่ารัก ฉันก็เลยจะชวนเธอไปใช้เงินซะหน่อย”
“กั้ง” พิมพ์ลดาเรียกเพื่อนได้เท่านั้นก็ปล่อยโฮอย่างกลั้นไม่อยู่ ปลายสายรีบละล่ำละลักถามอย่างตกใจและลืมเรื่องไปชอปปิงเสียสนิท
“เพลงเป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น”
“กั้ง มันจบแล
