อรอนงค์ร้องถามอย่างสะเทือนใจมองบ้านที่มอดไหม้ เพราะเปลิวเพลิง ก่อนจะหันไปมองหลานสาวอย่างทราบซึ้งใจเพราะหากพู่ไหมไม่เข้าไปปลุกตนพร้อมกับพาออกมา หล่อนก็คงจะถูกไฟคอกตายอย่างแน่ เพราะนอนเมาแทบไม่ได้สติ
เมื่อได้ยินคำถามจากอรอนงค์ พู่ไหมตัดสินใจผละออกห่างจากร่างสูง แล้วมองชายหนุ่มด้วยสายตาเป็นประกาย
“คุณธามคะไหมไม่มีบ้านแล้ว คุณธามจะใจดียอมให้คนไม่มีที่ซุกหัวนอนอย่างไหมกับป้า ไปอยู่ที่บ้านด้วยได้ไหมคะ”
แล้วยิ้มให้เขา บัดนี้หัวใจของเธอเลือกที่จะให้อภัยเขา เพราะธามได้พิสูจน์ถึงความรักที่มีให้เธอแล้ว
ธามยิ่งน้ำตาไหลเพราะเข้าใจความหมายที่พู่ไหมจะสื่อดี ชายหนุ่มทรุดเข่าลงกับพื้นแล้วกอดทั้งหญิงสาวและลูกน้อย
“ขอบคุณครับไหมที่ยอมให้อภัยผม ขอบคุณจริงๆ ครับ” “น้ำเสียงสั่นพร่าและหัวใจเต้นระรัว นัยน์ตาคมมีแต่ประกายแห่งความดีใจ
“ไหมขอแค่อย่างเดียว อย่าหลอกไหมอีก” หญิงสาวบอกทั้งน้ำตาเพราะ
