“จ้ะป้า” ใบหน้าบ่งบอกได้ดีว่าเจ้าของแสนจะทุกข์ระทม ไหล่บางงุ้มลงอย่างอ่อนแรง ร่างกายและจิตใจอ่อนล้าไปหมด ทำไมปัญหามันถึงเกิดไม่จบไม่สิ้นสักที เธอใกล้จะรับมันไม่ไหวแล้วทำไมสวรรค์ช่างใจร้ายกับเธอเสียจริง ในชีวิตนี้นอกจากพ่อและแม่แล้ว มีใครรักหล่อนอย่างจริงใจบ้างไหม สามีก็หลอก ป้าก็ไม่รัก หญิงสาวได้แต่นั่งจมน้ำตากับความทุกข์ที่ต้องเผชิญ ความกลัวเริ่มก่อกุมในหัวใจดวงน้อยจนแทบตั้งสติไว้ไม่อยู่แม้จะพยายามข่มความรู้สึกไว้สักเท่าใดก็ไม่อาจจะห้ามอยู่ ยิ่งตอนที่ต้องมานั่งประจันหน้ากับเจ้าหนี้ของอรอนงค์ เนื้อตัวของหญิงสาวก็สั่นเทาไปหมดทั้งที่ไม่อยากจะแสดงให้อีกฝ่ายรู้ “ทำไมต้องตัวสั่นขนาดนั้นด้วยนะหนูไหม เสี่ยไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น เราคนกันเองทั้งนั้น” พร้อมกับขยับเข้าไปใกล้ๆ แววตาของเกรียงเจ้าของบ่อนไพ่ลุกโชนด้วยความเจ้าเล่ห์แถมยังหื่นกระหาย “ไหมจะมาขอผ่อนเงินที่ป้าติดกับเสี่ย ไหมมีให้เสี่ยหนึ่งแ