ร้อยโทพาฝัน คริสเต็นสัน จำต้องบากหน้ามาเอาเอกสารสำคัญซึ่งลืมไว้ที่คฤหาสน์เนย์สมิธ ทั้งที่ไม่อยากจะกลับมาเหยียบที่นี่ให้อดีตส่วนดีๆ ผุดขึ้นมาในหัวสมองจนพานหวนคะนึงหาช่วงเวลาอันแสนวิเศษที่มีร่วมกับเจคอบ แต่สุดท้ายเธอก็มาจนได้ พาฝันสามารถเหยียบย่างเข้าสู่อาณาจักรอันกว้างใหญ่ไพศาลแห่งนี้ได้ด้วยความช่วยเหลือของเดียร์โก หลังจากที่เธอยืนขาแข็งอ้อนวอนเขานานเป็นชั่วโมง โดยให้สัญญากับอีกฝ่ายว่าจะรีบไปเอาเอกสารของตัวเองแล้วรีบออกมาทันที และเพราะคิดว่าเจ้าบ้านไม่อยู่ร่างมีน้ำมีนวลจึงเดินเข้ามาทางฝั่งห้องทำงานใหญ่ หากแต่เสียงสนทนาที่เล็ดลอดออกมาก็ทำให้นายทหารสาวอดหยุดฝีเท้าลงแล้วเงี่ยหูฟังไม่ได้
“ในที่สุดคุณก็ทิ้งพาฝันสินะ” โทมัสตวัดขาขึ้นไขว่ห้าง แล้วเปรยออกมาด้วยท่าทีสบายๆ จนอีกฝ่ายต้องขมวดคิ้วมุ่น ชายหนุ่มนึกตงิดในใจอย่างประหลาด อีกทั้งรู้สึกผิดหวังที่ไม่เห็นแววความเสียใจหรือคั่งแค้นอย่างแสนสาหัสขอ
