(Talk...เพียงดาว)
โชคดีที่งานแต่งงานผ่านไปด้วยดี คุณป๋าไม่รู้หายไปไหน แต่ก็ดีแล้วแหละที่ไม่มาป่วนงานแต่งฉันอีก
วันต่อมา หลังเสร็จจากงานแต่งงาน
พี่ลู่เฟยเมื่อคืนนอนตรงโซฟา เพราะเสียสละให้ฉันนอนบนเตียง
ภายในห้อง
พี่ลู่เฟย “ไปเก็บเสื้อผ้าเถอะ วันนี้เราต้องไปฮ่องกง”
ฉัน “โอเคค่ะ”
พี่ลู่เฟยพาฉันมาที่บ้านคุณป๋า เพราะของใช้เสื้อผ้าฉันยังเหลืออยู่ที่นี้
ณ บ้านคุณป๋า
พอลงรถ ภาพความทรงจำเก่าๆ มันก็แวบเข้ามาในหัว ฉันสะบัดหัวไปมา ไม่ฉันจะไม่คิดถึงเขาอีก
พี่ลู่เฟย “ให้พี่เข้าไปเป็นเพื่อนไหม?”
ฉัน “ค่ะ”
พี่ลู่เฟยพาฉันมาเก็บของในห้องนอนของฉัน วันนี้บ้านเงียบมากเหมือนไม่มีคนอยู่เลย สงสัยคุณป๋าจะไปทำงาน แต่ก็ดีแล้วแหละที่ไม่เจอคุณป๋า ฉันไม่ได้บอกใครเลยว่าฉันจะมาเก็บของที่บ้าน
กริ่ง~ โทรศัพท์พี่ลู่เฟยเข้า..
พี่ลู่เฟย “เดี๋ยวพี่ไปคุยโทรศัพท์แป๊บนะ”
ฉัน “ตามสบายค่ะ”
พี่ลู่เฟยเดินออกจากห้องไปส่
