“แต่พี่ว่า...”
จิรภพพยายามคัดค้าน ขณะที่พริมาภาบอกชายหนุ่มเสียงอ่อน ทว่าท่าทีของเธอกลับเต็มไปด้วยความแข็งข้อไม่ยอมแพ้
“ถ้าพี่จีนเห็นแก่พีช อย่ากล่อมพีชเลย”
“...”
“พีชสมควรไปตั้งนานแล้ว ในเมื่อพี่แพรก็กลับมา แต่พีชยังโง่คิดว่าเขาจะเลือกพีช”
ทว่าตอนนี้ความคิดนั้นของเธอมันหายไปหมดแล้ว ในเมื่อเธอรู้แล้วว่าเขาไม่มีทางเลือกเธอ พริมาภาก็ไม่อยากทำให้ใครต่อใครต้องมารู้สึกผิดต่อการมีอยู่ของเธอตรงนี้ เธอจัดการตัวเองได้
“พีช...”
จิรภพมองหญิงสาวด้วยท่าทีสงสารจับใจ
ทำไม...ทำไมคนที่พริมาภารักถึงไม่เป็นเขา ทำไมคนที่จะจับมืออยู่ข้างๆ เธอไม่เป็นเขา
ถ้าตอนนั้นเขาไปเร็วกว่านี้อีกนิดเดียว...
พริมาภาเองก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกขมขื่นสั่นไหวของชายหนุ่ม หญิงสาวก้มหน้าขอโทษเขาด้วยความรู้สึกผิดที่มี
“พีชขอโทษนะพี่จีน...ถ้าพีชเลือกได้พีชก็คงเลือกรักพี่จีน”
เธอบอกเสียงสั่น และนั่นทำให้จิรภพดึงตัวเองกลับมาไ
