ตุ้บ!
คนตัวเล็กแต่ขี้เขินฟาดมือลงบนต้นแขนล่ำๆ ของชายหนุ่มทันที ดรัสตันห่อไหล่เอียงหลบมือหญิงสาวพลางร้องโวยวายลั่น
“โอ๊ย เขินแล้วก็อย่าทำร้ายร่างกายพี่สิ!”
“ลุกไปได้แล้ว พีชหิว”
พริมาภาผลักร่างสูงให้ปล่อยเธอไปเสียที เธอจะได้ไปเข้าห้องน้ำ แต่คนตัวโตกว่าก็ยังไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆ เขากอดเธอแน่นก่อนจะออดอ้อน
“เราสั่งเข้ามากินแทนได้ไหม”
“...”
“นะครับ...”
“ก็...ก็ได้” พริมาภาได้แต่รับปากตะกุกตะกัก แพ้ให้กับลูกอ้อนของดรัสตัน “แต่ลุกไปเลย พีชจะไปอาบน้ำ พี่แดนจะกินอะไรก็สั่งเอง”
“ครับ” ดรัสตันตอบรับ “แต่พี่ช่วยอาบไหม” ตอนท้ายเขาถามหญิงสาวแล้วยิ้มกรุ้มกริ่มออกมา ท่าทางแสดงออกชัดเจนมากว่าเขาอยากอาบน้ำกับเธอ ‘อีกครั้ง’ มากแค่ไหน
แต่พริมาภาไม่ยอมหรอก
“ไม่ต้องเลย!” หญิงสาวห้ามเสียงดัง และเมื่อดรัสตันยังไม่เลิกยิ้ม เธอก็อดแหวใส่อีกฝ่ายไม่ได้
“...”
“เลิกทำหน้าภัยสังคมใส่พีชด้วย!”
หน้าตาหื่นกามพร
