ตอนที่ 12
เรื่องในคืนนั้นฉันไม่ได้เล่าให้ใครฟังเลยสักคนแม้แต่ยัยจินเพราะฉันไม่อยากให้มันมีคำถามอะไรอีก ไม่อยากพูดถึงเขาหรอกถ้ามันเป็นไปได้น่ะ ยัยน้ำค้างยิ่งแล้วใหญ่ รายนั้นไม่ได้รับรู้เรื่องอะไรของฉันเลยเพราะมันยุ่งมาก ช่วงนี้ยังต้องไปทำงานให้พี่ฟิวส์อีก
ตลอดหลายคืนมานี้ฉันนอนดึกแทบทุกคืนเพราะนอนไม่หลับ ไม่สามารถคุยเรื่องนี้กับใครได้สักคน มันเป็นอะไรที่น่าอึดอัดจนคิดว่าตัวเองจะเป็นบ้าให้ได้ บางวันก็เกือบเช้าถึงจะหลับลง บางวันต้องหยุดเรียนจนเพื่อนตั้งคำถาม
“ช่วงนี้ดูซึมนะ มีอะไรหรือเปล่า”
“เปล่า ช่วงนี้นอนไม่หลับ”
จริงอยู่ว่าฉันจำเรื่องที่เกิดในคืนนั้นไม่ค่อยได้แต่ความรู้สึกแย่ๆ ตอนที่ตื่นมารู้ว่าตัวเองทำอะไรลงไปมันก็ยังฝังใจไม่หาย
หลายวันที่ผ่านมานี้ฉันไม่ได้เจอคนเฮงซวยคนนั้นเลย มันก็ดีแล้วแต่ฉันกลับไม่ได้รู้สึกดีขึ้นอย่างที่ต้องการ ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง คงเหลือแค่ใช้เวลา ปล่อยให้มันค
