“ผมไม่ชอบให้ใครขู่...” คนตัวโตยังแสดงความแง่งอนไม่เลิก
“พเยียรู้ค่ะ และพเยียก็ยอมให้คุณทำโทษ...”
มาร์คอสหรี่ตามองเขม็ง ก่อนจะเมินหน้าหนี พเยียใจเสียทันทีเพราะไม่คิดว่าสามีจะโกรธนานแบบนี้ ปกติแค่หล่อนพูดเพราะๆ ยิ้มหวานๆ ให้เขาก็หายโกรธเป็นปลิดทิ้งแล้วนี่น่า แล้วนี่มันอะไรกัน โอ้พระเจ้ามาร์คอสคงไม่ได้โกรธหล่อนจริงๆ หรอกนะ หญิงสาวคิดอย่างตกใจ
“มาร์คอสคะ จะให้พเยียทำอะไรก็ได้... แต่อย่าโกรธพเยียเลยนะ”
“แล้วถ้าผมให้คุณเลิกวุ่นวายกับเรื่องของเจ้านายเก่าของคุณสักทีล่ะ คุณจะทำได้ไหม...?” คำพูดของมาร์คอสทำให้พเยียอึ้งไปนานเลยทีเดียว
“เห็นไหมว่าคุณก็ทำไม่ได้...”
คราวนี้เขาผลักหล่อนออกเต็มแรง จนเขาสามารถเป็นอิสระได้ เขากำลังจะเดินออกไปจากห้องนอน แต่เสียงของพเยียก็หยุดการเคลื่อนไหวเอาไว้ซะก่อน
“พเยียทำได้ค่ะ... พเยียรักคุณ...”
มาร์คอสค่อยๆ หันกลับมา เขาจ้องหน้าผู้หญิงที่วิ่งไปหยุดข้างหลังของ
