เดวิดกัดฟันแน่น อารมณ์ขุ่นเคืองที่พยายามเก็บเอาไว้มันทะลักออกมาจนได้ “เป็นเพราะคุณได้ผัวรวยใช่ไหมล่ะ ถึงได้ลืมผม... ลืมวันดีๆ ที่เราเคยมีร่วมกัน...”
แก้มสาวร้อนผ่าวราวกับถูกลวกด้วยไฟกัลป์เมื่อเดวิดหยิบยกคำพูดน่ารังเกียจมาขว้างใส่หน้า “ถ้าใช่แล้วทำไม... ริก้าได้ผัวรวย ได้ผัวหล่อ ซึ่งตรงกันข้ามกับผู้ชายต่ำต้อยแบบคุณมากเดวิด...” เมื่อเห็นอีกฝ่ายหนึ่งอึ้งหญิงสาวจึงเลือกที่จะพูดต่อไปอีก
“ได้ยินแล้วก็กลับไปซะเถอะค่ะ เพราะยังไงซะริก้าก็ไม่มีทางกลับไปหาคุณอีก...” น้ำเสียงของนาริกาเต็มไปด้วยความหนักแน่น เดวิดฟังแล้วก็รู้ดีว่าไม้แข็งไม่สามารถใช้กับผู้หญิงคนนี้ได้อีกต่อไป นาริกาที่เคยหัวอ่อนในทุกๆ เรื่องเปลี่ยนแปลงไปโดยสิ้นเชิง
“ผมขอโทษ... ริก้า... ผมไม่ได้ตั้งใจจะว่าคุณแบบนั้น”
“ไม่ว่าคุณจะตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจ แต่ทุกอย่างมันคือความจริงค่ะเดวิด ริก้าได้เจ้าชายผู้สมบูรณ์แบบมาเป็นสามีแล้ว ดังนั้น
