นาริการะบายยิ้มบางๆ กับความตั้งใจของตัวเอง อาหารน่าตาน่ากินถูกวางเรียงอยู่ตรงหน้าหลายต่อหลายอย่าง หล่อนทำด้วยหัวใจ อยากขอโทษ อยากให้เดนนิสยกโทษให้หล่อนจริงๆ อยากให้เขายอมรับฟังหล่อนบ้าง และให้เขามั่นใจว่าหล่อนจะไม่มีวันทำให้ต้องลำบาก หรือสูญเสียทรัพย์สินใดๆ ให้แก่หล่อนเลย
ถอนใจออกมาด้วยความคาดหวัง... หวังว่าเดนนิสจะไม่ใจแข็งเกินไปนัก...
“หวังว่าคุณจะยอมฟังฉันบ้างนะคะเดนนิส...”
สาวน้อยมองอาหารที่ตัวเองเข้าครัวทำตั้งแต่เที่ยงด้วยความภาคภูมิใจเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะหมุนตัวเดินออกไปจากห้องครัว มุ่งหน้าไปยังห้องนอนของเดนนิส หล่อนจะต้องทำตัวเป็นภรรยาที่ดี แม้จะไม่ใช่ภรรยาจริงๆ ก็ตาม หล่อนจะต้องเตรียมเสื้อผ้าให้เขา จะต้องเตรียมน้ำอุ่นไว้รอเขากลับมา
ยิ้มน้อยๆ เมื่อนึกถึงคำขอบคุณจากปากของคนตัวโต... แม้จะรู้ตัวว่าหวังมากเกินไป แต่หล่อนก็ยังอดคาดหวังไม่ได้
มือบางกำลูกบิดทองเหลือแน่น ก่อนจะหมุนม
