ตอนที่ 19 โบ๊ะบ๊ะ
พลอยขวัญสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ก่อนจะเป็นฝ่ายเปิดบทสนทนาอีกครั้ง หลังจากที่มองเมฆนั่งกระดกน้ำอัดลมดูโทรทัศน์บ้านเธอด้วยท่าทีสบายๆ ราวกับเป็นบ้านของตัวเอง
"ตกลงเฮียเมฆมาทำไมที่นี่คะ"
"หนีนักข่าวมา"
"แล้วรู้ได้ไงคะว่าวันนี้หนูจะหยุดเรียน"
"ต่อให้ไปเรียนเธอก็ต้องกลับมาอยู่ดีนักข่าวรออยู่หน้ามหาลัยเป็นฝูง วุ่นวายชะมัด"
"แล้วทำไมเฮียไม่ไปที่อื่นล่ะคะ มาที่นี่ทำไม"
"ชีวิตฉันวุ่นวาย เพราะช่วยเหลือเธอนะ เธอก็ต้องรับผิดชอบสิ"
"นอนอยู่ห้องตัวเองไม่ง่ายกว่าเหรอคะ"
"ฉันลูกทูตนะ นักข่าวรอข้างล่างคอนโดเต็มไปหมด"
"ฉันลูกทูตนะ ฟังดูน่าหมั่นไส้ดีนะคะ" พลอยขวัญส่งยิ้มแห้งๆ ไปให้เมฆ ก่อนจะหยิบน้ำอัดลมของตัวเองมาดื่มคลายเครียดบ้าง "แล้วเฮียเมฆจะอยู่ที่นี่นานแค่ไหนคะ"
"ก็จนกว่าข่าวจะซา"
"ว่าไงนะคะ แบบนั้นมันไม่นานไปหน่อยเหรอคะ ข่าวคาวๆ พวกนี้มันไม่ซาง่ายๆ หรอกค่ะ นักข่าวคงเขียนข
