บทที่ 8 หลอกตัวเองไม่ได้อีก 2

980 คำ

ดวงตากลมโตหยาดเยิ้มที่เปิดเผยให้เห็นอารมณ์อ่อนไหว สะกดหัวใจเขาอยู่หมัด เรือนร่างเย้ายวนจุดไฟปรารถนาในตัวเขาจนลุกโชน ไม่มีใครรู้หรอกว่าใบหน้าที่แดงซ่านรัญจวนเพราะเขา มันให้ความรู้สึกดีหวามใจเพียงใด เขาหวั่นไหวเพราะถูกเธอดึงดูด ราวกับเสพติดดอกฝ**นที่สวยยั่วยวนโดยไม่คำนึงถึงพิษร้าย ซ้ำยังพร้อมกระโจนเข้าใส่ด้วยความหลงใหล ตั้งแต่วันนั้นเขาต้องอดทนต่อความคิดถึงกระวนกระวาย ทนเก็บกดมานานขนาดนี้ ตอนนี้ณหทัยอยู่ในอ้อมกอดของเขาแล้ว... ยังจะให้เขาทนต่อไปได้อย่างไร? เพลิงครามถอนนิ้วที่ฉาบชุ่มไปด้วยน้ำหวานสีใส ดึงกางเกงร่นหลุดจากเรียวขาเธอข้างหนึ่ง ยกขึ้นโอบเกี่ยวเอวสอบขณะเคลื่อนกายประชิดอยู่ตรงกลาง ปลดปล่อยมังกรร้ายที่ดีดตัวผงาดลุกออกมาจากซิบกางเกง จดจ่อร่องสาวแล้วหยัดเอวดันลึกเข้าสู่ความคับแน่นภายในพรวดเดียวสุดตัว “อ๊ะส์ อื้อ...อ...” ณหทัยเบิกตาโพลง ผวาเฮือกรับแก่นกายที่ชำแรกแทรกลึกคับแน่นอยู่เต็ม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม