มหาลัย
ฉันรีบขับรถ มามหาลัยให้ทันเที่ยง เพราะอยากมากินข้าวกับเพื่อนๆ เรามีเรียนกันอีกทีก็ช่วงบ่ายสอง
“มาแล้วเหรอคะคุณหนูแพต” ฉันเดินมาถึง ริสามันก็แซวฉัน
ใช่ซิ ตอนนี้ชีวิตฉันยังกับลูกคุณหนู เพราะคุณพ่อดูแลฉันดีทุกอย่าง แล้วยังให้พี่จี๊ปคอยดูแลฉันด้วย แต่พี่จุ๊บฉันยังไม่เจอหน้าเขาเลย เพราะเขาไปเดินสายประกวด อีกอย่างเขายังไม่รู้เรื่องของฉัน
“อะแกน้ำส้มปั่น มันจะละลายหมดแล้ว”
“ของใคร?”
“พี่จี๊ปฝากไว้ให้” พอรู้ว่าเป็นของพี่จี๊ปฉันเลยยกขึ้นมาดูด
“อ้า...ชื่นใจจัง”
ติง...เสียงไลน์ของริสาดังขึ้น
แพตกินน้ำส้มแล้วใช่ไหม?
ดูดแล้ว แต่ริสาบอกว่าเป็นของพี่จี๊ปนะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
อ้าว...
ถ้าบอกว่าเป็นของพี่ แพต มันคงไม่กินมั้ง ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ตอนนี้ผมอยู่ที่ตึกคณะวิศวะฯ กำลังเอากล้องส่องทางไกลแอบมองเธอ ที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะม้าหินประจำกลุ่ม เธอดูดน้ำส้มที่ผมเอาไปให้แล้ว
แต่ริสาบอกว่าไม่ใช่ของผม เห้ย.
