“นอนหลับพักผ่อนซะ พรุ่งนี้เช้าจะได้สดชื่น”
คนตัวโตเอ่ยขึ้นเมื่อพาหล่อนก้าวข้ามธรณีประตูเข้ามาแล้ว
แองเจลล่าเชิดหน้าสูง เดินไปหยุดกลางห้อง และร้องแหวออกมาเสียงแหลมอย่างไม่พอใจเมื่อเห็นผู้ชายตรงหน้าทำท่าจะเดินเข้ามาใกล้
“หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ อย่าคิดจะเข้ามาใกล้ฉันอีก...”
บาร์ซาร์หัวเราะอย่างขบขันกับท่าทางของถือตัวของสาวน้อย ซึ่งเขารู้ดีอยู่เต็มอกว่ามันไม่ได้มาจากหัวใจจริงๆ ของเจ้าหล่อนเลยแม้แต่นิดเดียว หล่อนรักเขา รักเขามาก และเขาเองก็รู้สึกกับหล่อนไม่ต่างกันเลย แต่... มันยังไม่ถึงเวลาที่จะพูดคำนี้ออกไปเท่านั้นเอง
“แน่ใจหรือว่าคุณไม่อยากทำเรื่องอย่างว่าส่งท้าย...”
คนฟังหน้าแดงก่ำ ขณะที่คนพูดหัวเราะเบาๆ อย่างชอบใจ “ฉันไม่ต้องการ ไม่ต้องการนึกถึงเซ็กซ์ห่วยๆ ของนายอีกแล้วฟาเดล...!”
“เหรอครับ... ทำไมท่าทางของคุณไม่ได้บอกว่าเบื่อหน่ายลีลารักของผมเลยล่ะ ตรงกันข้ามเมื่อกี้ตอนที่ผมจูบปากของคุ
