“อื้ม / อื้ม”
เสียงครางของความพึงพอใจทั้งของเขาและเธอ ความอ่อนนุ่มของเธอกลืนกินตัวเขาไปทั้งตัว เสพติดหลงใหลคำนี้คงใช้ได้ดี เธอทำให้เขารู้สึกแบบนั้นตลอดเวลา ลาเต้ร้อน...ทุกครั้งที่ได้ดื่มกินมันทำให้หัวใจเต้นแรง เลือดในกายสูบฉีด ความอร่อยนุ่มของฟองนม ละเมียดละไม ทุกวันต้องได้ดื่มกิน...อื้ม...นี่แหละมั้งรสชาติที่เขาชอบ หกปีที่เขาหลงใหลกับรสชาตินี้ ตั้งแต่ดื่มกินครั้งแรกเขาก็ได้รู้ว่าตัวเองหลงใหลรสชาตินี้ กลิ่นนี้ พอห้าปีให้หลัง หลังจากได้ลิ้มลองอีกครั้งตลอดหนึ่งปีมานี้บอกได้เลยว่าเขาเสพติดหลงใหล ในทุก ๆ วันถ้าไม่ได้ดื่มกินเหมือนเขาจะหมดแรง แต่ละวันช่างยาวนานน่าเบื่อ หากแต่วันไหนที่เขาได้ดื่มกิน มันช่างเป็นวันที่หอมหวานชวนลุ่มหลง
ตอนนี้ก็เช่นกัน...ถึงเขาจะเคยแช่ออนเซ็นมาไม่รู้กี่หนในชีวิต แต่ครั้งนี้มันเป็นออนเซ็นที่เขาไม่อยากจะลุกออกจากบ่อ เขาแค่อยากให้เธอลุกขึ้นและกดลงแบบนี้...อือ..แบบนี้
