อลังค์กล่าว สายตาจับจ้องอยู่ที่รถเบนซ์สีทองคันหรู กำลังแล่นจาก ในสมองของชายหนุ่มครุ่นคิดทบทวนชื่อของ ‘ม่อนหุบเขากามา ’ ที่ปรากฏอยู่ในนามบัตรใบเล็ก เขาเคยได้ยินมาว่าสาเหตุที่มันถูกตั้งชื่อว่าม่อนหุบเขากามาก็เพราะว่ามีโขดหินก้อนใหญ่สองก้อน รูปทรงคล้ายอ***********งชายวางอยู่คู่กัน
ช่างบังเอิญเหลือเกิน ใครจะคิดว่าผู้หญิงสองคนที่ได้เจอเมื่อครู่นี้ จะเป็นคนของม่อนหุบเขากามาที่ตั้งอยู่เชิงดอยของหมู่บ้านแห่งหนึ่งในเชียงใหม่
ตั้งแต่ปีแรกๆ ที่เข้ามาเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยชื่อดังของเชียงใหม่ อลังค์เคยได้ยินกิตติศัพท์ความงดงามของม่อนหุบเขากามามานาน ยังจดจำภาพของเรือนกาแลหมู่ใหญ่ที่เคยขับรถมอเตอร์ไซค์ผ่าน ในระหว่างขึ้นไปเที่ยวบนดอย
อลังค์ไม่เคยลืมภาพหมู่เรือนกาแล ตั้งตระหง่านอยู่บน ‘ม่อน’ ซึ่งแปลว่าเนินดินหรือดอยที่ผู้คนต่างกล่าวขานถึงความลึกลับของผู้คนในบ้านนี้
อลังค์คิดว่านี่จะเป็นโอก
