"แล้วฉันจะทำยังไงใบผัก!? ฉันต้องไปหาหมอใช่มั้ย?"
(ใช่ค่ะ ไม่ทราบว่าตอนนี้คุณวาเลนอยู่ที่ห้องมั้ยคะ ฉันไม่สะดวกคุยเรื่องนั้นที่นี่)
ประโยคหลังๆใบผักพูดเบาราวกระซิบ ฉันจึงหันกลับไปมองคุณนักบินที่กำลังใส่เสื้อคลุมอาบน้ำอยู่แว๊บนึง
"อื้มๆฉันอยู่ที่ห้อง เข้ามาสิ "
(รับทราบค่ะ) แล้วฉันก็วางสายไปคว้าชุดคลุมอาบน้ำตัวใหม่มาใส่บ้าง จนคุณนักบินเขาเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน และจับไหล่ถามอย่างร้อนใจ
"ว่าไงบ้าง?"
"ว่าไงงั้นเหรอ?"
เพียะ!
"โอ้ย! ตีเค้าทำไมตัวเธอ!" เหมือนเดิม พอฉันประเคนฝ่ามืออรหันต์ให้เขาก็เต้นโหย่งๆและลูบแขนตัวเองรัวๆ
"ปล่อยในทำไม?!"
"มันกลั้นไม่ไหว เธอโยกเก่งนี่" โทษฉันเนี่ยนะ?! มันอยู่ที่เขาต่างหากที่ต้องควบคุมตัวเอง
"ไม่เกี่ยวกับฉัน อิบ้าแอร์บัส" พอฉันว่าไปแบบนั้นและฟึดฟัดใส่ นักบินหนุ่มก็กลายเป็นแมวเหมียวทันที เขาเดินปรี่มาสวมกอดฉัน แล้วหอมแก้มฟอดใหญ่~
ฟอด~
"ครับๆไม่เกี่ยวก็
