"จอดรถหน้าร้านขายยา แล้วช่วยลงไปซื้อยาคุมฉุกเฉินให้ฉันด้วย"
ใบผักหันมองฉันแว๊บนึงแต่ไม่พูดอะไร เธอตบไฟเลี้ยวชิดซ้ายหาร้านยาที่ใกล้ที่สุด และรีบจอดรถลงไปซื้อยาให้ทันที
ส่วนฉันที่นั่งรอในรถตอนนี้ เอนพิงเบาะผ่อนลมหายใจออกมาเบาๆให้ตัวเองผ่อนคลาย เพราะฉันเหนื่อยมากและเพลียมาก ก่อนออกมาฉันย่องเบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทั้งที่ตัวเองระบมช่วงล่างจะตายอยู่แล้ว
เมื่อคืนที่เขาลงแรงใส่ฉันไม่ใช่ว่าฉันไม่รู้สึก ฉันรู้ แล้วฉันก็ชอบมากด้วย แต่ที่ต้องแกล้งหลับก็เพราะฉันไม่อยากคุยอะไรกับเขาอีก ให้มันจบแค่นี้เถอะ...ฉันไม่อยากต่อความยาวสาวความยืดอะไรอีกแล้ว
แต่พอคิดถึงเรื่องเมื่อคืน คิดถึงรสชาติเซ็กส์ครั้งแรก...ฉันก็ยกมือขึ้นดูเล็บยาวๆของตัวเอง ตอนที่เห็นว่าเขาเลือดซิบเต็มหลัง ภาพพวกนั้นมันยังติดตาฉันอยู่เลย
แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะทำแบบนั้น ฉันรู้สึกดีมากๆและเสียวมากๆ อารมณ์ที่มันทวีคูณขึ้นครั้งนั้นมันเผลอ
