ไม่ ไม่! ฉันไม่ได้รู้สึกหวั่นไหว แค่คำพูดของเขามันเป็นคำพูดที่ค่อนข้างประทับใจเท่านั้น
"ก็ดี นายห้ามเบื่อฉัน...จนกว่าฉันจะเบื่อนาย" ฉันเงยขึ้นบอกกลับไป และมองชายข้างหลังผ่านกระจกเงาด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง
จนเขาเดินมาชิดฉันอีก แล้ววางมือใหญ่ๆคลึงที่บั้นท้ายช้าๆ...
"ฉันคิดว่าเธอคงไม่เบื่อฉันเหมือนกัน"
"ทำไมมั่นใจนักล่ะ?" ฉันหันไปกอดอกถาม เพราะถ้าปล่อยให้เขาคลึงก้นลูบคลำอยู่แบบนั้น ได้ต่อรอบสองรอบสามแน่
"เพราะฉันหล่อ เท่ห์ เป็นที่ต้องการของคนที่เธอแค้น"
"ฮ่าๆ เหรอ? มันก็ไม่แน่เสมอไป...ถ้าเกิดว่าฉันเจอคนที่ใช่ และปล่อยวางเรื่องน้ำอิง นายอาจจะโดนเขี่ยทิ้งก็ได้"
นักบินหนุ่มหน้าถอดสี แล้วหุบรอยยิ้มแสนเจ้าเล่ห์นั้นทันที
"เอาเป็นว่า...ทำตัวให้ฉลาด ทำตัวให้หล่อ และทำตัวเป็นเครื่องมือที่ดีนานๆนะ"
ฉันว่าจบก็ตบไหล่คุณนักบินเบาๆ ก่อนที่จะไปหยิบกระเป๋าครัชบนพื้นแล้วเดินเลี่ยงเขาออกไปร่วมงาน ซึ่งพอม
