ผู้หญิงของอัครบดินทร์ 4
670 คำ
อัครบดินทร์พลิกกายลงนอนและดึงร่างเปลือยชื้นเหงื่อของยลดาเข้าไปกอดไว้แนบอก หญิงสาวหายใจหอบระรัวก่อนที่จะเข้าสู่สภาวะปกติหลังจากเวลาผ่านไปครู่ใหญ่
“คิดถึงฉันไหม” อัครบดินทร์เอ่ยถาม
“คิดถึงที่สุดเลยค่ะ คุณอัคไปแค่สองอาทิตย์แต่แยมรู้สึกเหมือนสองปีเลย” ยลดาตอบตามที่รู้สึกจริงๆ และเบียดกายเข้าแนบชิดร่างใหญ่อย่างโหยหา
คำตอบของหญิงสาวทำให้อัครบดินทร์ยิ้มพอใจก่อนจะให้รางวัลด้วยจุมพิตหนักๆ ที่หน้าผาก ไล่มายังนวลแก้มและปิดท้ายที่ริมฝีปากอวบอิ่มที่บวมเจ่อจากฤทธิ์จุมพิตอันแสนดูดดื่มก่อนหน้านี้
“ช่างพูดนัก” มือใหญ่เชยคางมนขึ้นสบตาก่อนจะก้มลงแนบหน้าผากตัวเองลงกับหน้าผากเนียน
“ทำไมคราวนี้คุณอัคไปนานจังคะ” ยลดาถาม ปกติอัครบดินทร์ก็เดินทางไปต่างประเทศอยู่บ่อยๆ แต่ไม่นานขนาดนี้
“คราวนี้มีเจรจาธุรกิจสำคัญ ฉันเลยต้องอยู่นานหน่อยทั้งๆ ที่อยากกลับใจแทบขาด” อัครบดินทร์บอกในขณะที่ตระกองกอดร่างนุ่มและลูบเส้นผมยาวสลวยที่ปกคลุมอยู่บนศีรษะเล็กๆ นั้นอย่างเอ็นดู
ยลดายิ้มกว้างอย่างเงียบๆ เมื่อได้ยินถ้อยคำนั้น เขาก็คิดถึงเธอเหมือนกันใช่ไหม คำถามนี้ก้องอยู่ในใจแต่ไม่กล้าเอ่ยปาก
“ฉันไม่อยู่ เธอเป็นเด็กดีหรือเปล่า”
อัครบดินทร์ถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ยลดาแอบย่นจมูกกับแผงอกกว้างเพราะรู้ว่าเขาแสร้งถามไปอย่างนั้น เพราะหากเธอทำตัวออกนอกลู่นอกทาง ชยุตกับอานนนท์ต้องรายงานเขาอย่างแน่นอน
“คุณอัคก็ทราบแล้วนี่คะ ถ้าแยมออกนอกลู่นอกทาง คนของคุณอัคก็ต้องรายงานคุณอัคอยู่แล้ว”
น้ำเสียงกระเง้ากระงอดทำให้อัครบดินทร์อมยิ้มมุมปากและกอดรัดร่างเปลือยเย้ายวนของยลดาแน่นขึ้น
“ทำเสียงแบบนี้ ไม่ชอบที่ฉันส่งคนมาคอยดูแลเหรอ” อัครบดินทร์ถามในขณะที่มือไม้เริ่มซุกซนไปตามเรียวขาของเธอ
“ไม่ใช่ไม่ชอบค่ะ แต่บางทีแยมก็อยากไปไหนมาไหนคนเดียวบ้าง ตอนไปเดินห้างฯ มีคุณชยุตกับคุณอานนนท์คอยเดินตาม ชอบมีคนมองมาแปลกๆ เหมือนแยมเป็นผู้หญิงของเจ้าพ่อยังไงก็ไม่รู้ บางคนก็ซุบซิบให้ได้ยินกับหูว่าแยมเป็นเด็กเสี่ย”
คำตอบของยลดาทำให้อัครบดินทร์หัวเราะเสียงดัง
“แล้วเธออยากเป็นเด็กเสี่ยไหมล่ะ” เขาถามอย่างหยอกเย้า
“เสี่ยนี่หมายถึงคนแก่มีอายุหน่อย คุณอัคยอมรับว่าแก่ไหมล่ะคะ ถ้าคุณอัคยอมเป็นเสี่ย แยมยอมเป็นเด็กเสี่ยก็ได้ค่ะ”
“ว่าฉันแก่เหรอ ฮึ” อัครบดินทร์แกล้งทำเสียงขึงขังและพลิกกายขึ้นทาบทับก่อนจะดึงแก้มนุ่มทั้งสองข้างของยลดาอย่างมันเขี้ยว
“แยมไม่ได้ว่าสักหน่อย แค่คุณอัคอายุห่างจากแยมหลายปี”
ยลดาตอบยิ้มๆ ทำให้อัครบดินทร์มันเขี้ยวหนักกว่าเดิมจึงกระซิบชิดริมใบหูสวยนั้นด้วยน้ำเสียงชวนใจสั่น
“งั้นคนแก่คนนี้จะพิสูจน์ให้เธอเห็นว่าฉันยังแข็งแรงและอึดขนาดไหน”
สิ้นคำบอกเล่านั้น ผ้านวมผืนหนาก็ถูกดึงออกไป เปิดเผยร่างเปลือยเปล่าแสนงดงามและยั่วยวนแก่สายตาราชสีห์ร้ายอย่างเขา
“อุ๊ย คุณอัคขา แยมยังเหนื่อยอยู่เลยนะคะ” ยลดาโอดครวญเพราะเพิ่งจบศึกรักไปสองรอบติดๆ กัน
“ก็เธอว่าฉันแก่ ฉันก็ต้องพิสูจน์สิว่าฉันยังห่างไกลคำนั้นอีกมากโข”
อัครบดินทร์ไม่ฟังเสียงทัดทาน ชายหนุ่มก้มลงจุมพิตปิดเสียงร้องประท้วงของคนใต้ร่างและส่งฝ่ามือร้อนๆ ทำหน้าที่ปลุกอารมณ์สาวให้ลุกโชนอย่างช่ำชอง ไม่ช้า คนที่บอกว่าเหนื่อยก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี
- ผู้เขียน
