อานนท์และชยุตเดินออกมาขึ้นรถที่จอดอยู่นอกสตูดิโอก่อนจะกดโทรศัพท์ไปรายงานเจ้านายหลังจากรับฟังคำสารภาพจากหลานสาวแม่บ้าน และช่วยห้ามทัพผู้เป็นป้าไม่ให้ทุบตีหลานสาวด้วยความโกรธที่ทำเรื่องเลวร้ายลงไป
อุไรขอร้องทั้งน้ำตาให้เขาทั้งสองช่วยพูดกับเจ้านายไม่ให้เอาเรื่องหลานสาวจนพวกเขารู้สึกสงสาร แต่การตัดสินใจอยู่ที่เจ้านายเขาแต่เพียงผู้เดียวว่าจะจัดการยังไงกับเด็กสาว
ซึ่งจากประสบการที่ทำงานร่วมกับอัครบดินทร์มานานเขาเชื่อว่าเจ้านายหนุ่มคงไม่ใจร้ายถึงขนาดเล่นงานเด็กสาวคนนั้นเป็นแน่ แต่กับตัวการผู้วางแผนทุกอย่างเช่นจิดาภานั้น พวกเขาไม่อยากจะคิด
“นายว่าไงบ้าง” ชยุตเอ่ยถามหลังอานนท์วางสายจากเจ้านาย
“นายสั่งให้เราเข้าไปหาที่บ้าน บอกว่ามีงานสำคัญให้ทำ”
“งั้นก็ไปกันเถอะ” ชยุตเคลื่อนรถออกจากที่จอดมุ่งหน้าไปยังบ้านหลังที่สองของเจ้านายตามคำสั่งซึ่งเขาทั้งสองรู้ดีว่า ‘งาน’ ที่เจ้านายหมายถึงนั้นคืออะไร
จิด
