"พราวมุก พูดใหม่อีกทีสิ" เสียงลอดไรฟันของชายหนุ่มบ่งบอกถึงระดับอารมณ์ของเขาได้เป็นอย่างดี นายหัวกันต์ได้ยินคำพูดที่เธอบอกว่าผู้ชายคนนั้นเป็นผัวใหม่สติเขาแทบหลุดออกมา จนเผลอกำแขนเธอแน่นเพื่อข่มอารมณ์โกรธที่ประทุอยู่ข้างใน
"ปลัดธนาเป็นผัวใหม่หนู หนูกับเขาเรารักกัน ได้ยินชัดยังค่ะ ถ้าชัดแล้วก็ปล่อยแขนหนูได้แล้ว"
ท่าทางที่เธอทำ เหมือนรังเกียจเขาหนักหนา ทั้งที่ก่อนหน้าที่เธอรักเขายังกะอะไรดี มันยิ่งทำให้เขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟไปใหญ่ ริมฝีปากหนาฉกลงมาบนปากเรียวบางของเธอ เขาบดขยี้อย่างเจ็บปวดจนได้รสชาติกลิ่นคาวเลือดในปากคละคลุ้งจนเธอแทบอ้วก มันไม่มีวาบหวามอยู่ในนั้น มีแต่การลงโทษเธอที่กำลังจะปันใจไปหาชายคนอื่น
พราวมุกพยายามรวบรวมเรี่ยวแรงที่มี ก่อนจะผลักเขาออกไปจนนายหัวกันต์ล้มลงบนเตียงนอนของโรงแรม หญิงสาวได้สติก็รีบหนีออกจากด้านนอก แต่ช้ากว่าเขา ที่ลุกขึ้นมารวบตัวเธอ เข้าไปในอ้อมแขนและพากันท
