"เป็นอะไร ทำไมทำหน้าไม่พอใจอะไรพี่อีก" นายหัวกันต์เอ่ยกระเซ้าเย้าแหย่หญิงสาว เมื่อเห็นสีหน้าที่ไม่สบอารณ์ของพราวมุก ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าเธอกำลังโมโหเรื่องอะไร ถ้าไม่ใช่เรื่องที่เขาถามหมอไปก่อนหน้านี้
"ทำไมต้องถามหมอแบบนั้น ในเมื่อเราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน ฉันไม่ได้คิดจะมีอะไรกับคุณสักหน่อย เลิกคิดเลิกฝันไปเถอะ"เธอจ้องมองเขาด้วยความรู้สึกโกรธเคืองและมีความเบื่อหน่ายแทรกอยู่ในนั้น
"ถ้าเธอไม่ได้รู้สึกอะไรจริง ๆ แล้วทำไมอยู่ในห้องน้ำถึงแฉะล่ะ"คำพูดของเขามันทำให้เธอหน้าแดงอย่างห้ามไม่อยู่ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความโกรธหรือความอายกันแน่ที่ตอนนี้ตีกันให้วุ่นไปหมดในสมอง
"มันเป็นแค่ปฏิกิริยาของร่างกาย ต่อให้ไม่ใช่กับคุณ หนูก็เป็น หนูก็แฉะ อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย" คำตอบของคนตัวเล็ก ทำให้เขาเลิกคิ้วสูง กัดฟันกรอด นี้เธอกล้าคิดที่จะให้ผู้ชายคนอื่นมาสัมผัสแบบที่เขาทำงั้นเหรอ
"เธอเป็นเมียพี่ อย่าแม้แต่จะ
