"เจ้ากาย มาหาแม่มาลูก"
แม้คนตัวเล็กจะอายและเกรงใจ ทั้งนายแม่และแม่ของตัวเอง ที่ต้องดูลูกให้เธอเกือบทั้งวันแล้ววันนี้ เพราะกว่าเขาจะยอมปล่อยให้เธอออกจากก็ปาไปเกือบสี่โมงเย็น
แต่นายหัวกันต์คนหน้าด้าน เดินผิวปากอย่างอารมณ์ดี ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แถมพอจังหวะคนอื่นเผลอๆ ยังแอบหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ตลอด จนเธอถลึงตาใส่ไม่รู้กี่รอบ จนตาแทบจะถลนออกมา แต่เหมือนเจ้าตัวยังทำทองไม่รู้ร้อน จนพราวมุกไม่รู้จะพูดยังไงแล้วกับความหน้าด้านของเขา
"นายหัว ทำอะไรเกรงใจนายแม่ แม่หนู แล้วก็คนในบ้านบ้าง หนูอายจนจะแทรกแผ่นดินหนีแล้วนะคะ ทำอะไรน่ากลียด" เมื่ออยู่กันตามลำพัง แม่เจ้ากายก็เริ่มสั่งสอนคนเป็นผัวทันที
"ก็หนูตัวหอมทำไม พี่อยากหอม อยากกอด อยากจูบ ทั้งวันเลย คนอื่นเขาไม่ว่าอะไรหรอกนา ผัวเมียกัน เขาเข้าใจ"
"เข้าไม่ว่าอะไร แต่หนูอาย ทำอะไรประเจิดประเจ้อ น่าเกลียดมากค่ะ" เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ พยายามระงับอ
